Ah Çekmeden Yaşanmıyor

Ah çekmeden yaşamayı yeğlerdim
Ahlar hayatıma sıralandı hep.
Kederden bihaber gönül eğlerdim
Güzel günler gitti, aralandı hep.

Yatar yatmaz uyur, kalkardım erken.
Katıksız ekmeği iştahla yerken,
Ahrete günahsız gideyim derken,
Beyaz sayfalarım karalandı hep.

Dökseydim derdimi, çıksam bir dağa
Bir balık misali takıldım ağa
Sevdiklerim girdi kara toprağa
Ciğerim tutuştu, paralandı hep.

Boynum kıldan ince, alın yazıma
Çilesiz nameler uymaz sazıma
İlaç tesir etmez yürek sızıma
Can evim içinden çıralandı hep.

İçimdeki yangın Mevla’ya ayan
Çektiğim acıyı edemem beyan
İçten çığlığımı olmuyor duyan
Kafesteki kuşum yaralandı hep.

2011