Âh Çâresizlik Şiiri - Ömer Yılmaz

Kalbimin dehlizlerine kadar dolan aşk
Damarlarımda adını haykırarak dolaşan çığlık
İçimde durmadan, hiç durmadan büyüyen özlem
Rotası umûda çevrili seferin yılmaz yolcusu ben
Ama
Âh çâresizlik!
Vâh çâresizlik!

Hâtırâlarımı unutulmaz kılan o kuvvetli bağ
Uğruna adanmış ömrümün tek yaşama gücü
En güzel duygularımı eksiksiz hak eden sevdâ
Ne olursa olsun, asla vazgeçemeyeceğim sen
Ama
Âh çâresizlik!
Vâh çâresizlik!

Her bir aşkta kendisinden bir cüz bulunan cevher
Güzelliğinden çiçeklere gizler dağıtan kaynak
Cennete bile değişebileceğim kadar büyük ödül
Yaratan Allah’a yaptığım en sık ve en ısrarlı duâ
Ama
Âh çâresizlik!
Vâh çâresizlik!

Evren Peygamber içindi, yaratılışıma sensin sebep
Bana düşen çekmekse eğer, evet onurdur çilen
Tabular hiçtir bana, her şeydir söyleyeceğin “evet”
Sığmaz, günahlara sığmaz böyle bir sevgi, bilir bilen
Ama
Âh çâresizlik!
Vâh çâresizlik!

Bakışında zangır zangır bedenimi titreten büyü
Gülüşünde toprak kayması misâli, alıp beni götüren âfet
Canıma can katan, hayatıma anlam katan bereket
Sensiz geçen güne heyhât, sensiz geceye lânet
Ama
Âh çâresizlik!
Vâh çâresizlik!