Ah CANIM, Ah! . Şiiri - Leyla Işık

Kapıdaki gözlerim hüzün dokumuş günlerdir.
Aynaya bakıyorum hiç görmediğim bir fotoğraf bu.
Yüzümü yüzünle kapatıyorum,
yaktığın gençliğimin külünü arıyorum saçlarımda…
Yağmurları anımsatıyor yaşlarım,
sayfalar arasında kurutulmuş bir gülü yeniden yeşertme sevdasında.
Bedenim sallanan kavak gölgesi…
Duvarlara yaslıyor karanlık.
Ah canım, ah!
Endişeler düşüyor yüreğimden,
kırılıp çoğalıyor.
Günler mi kısaldı,
ömürler mi yoksa?
Yoksa bunca zaman dayanabilir mi insan sevdiğinin hasret kokusuna.
Bir gün çıkıp geleceğini bilmese…
Gelirsen, geri dönmeyeceğini biliyorsun.
Kesilmiş tüm dönüş biletleri,
seferi yok son trenin.
Anla!
Soluksuz koşamazsın bir daha o yolu.