Ah bu yüreğim Şiiri - Orhan Özçelik

Ben yanar mıydım,
Öyle kolay kanar mıydım.
Ah bu yüreğim,
Yoksa ben ağlar mıydım.

Elde değil,
Yüreğin var derdin var.
Senin çekeceğin var,
Yoksa ben yanar mıydım.

Yandıkça seviyorsun,
Sevdikçe yanıyorsun.
Hep böyle yanmaktan,
Keyif mi alıyorsun.

Yürek bu,sevmek ister,
Kopmuştur yerinden.
Ayaklanmıştır sevgiye,
Bir güzel sevgiliye.
Dinlemez fermanlar,
Tanımaz yasaklar.
Tek bir bildiği var,
Delicesine sevmek.

Ah bu yüreğim,
Her kes gibi değilsin,
Her yerde beni üzersin,
Beni perişan edersin.
Uslanmayı öğrenmedin,
Rahat durmayı denemedin.
Sadece seveyim dedin
Körü körüne sevmek.

Uslanmalı,ayaklarını yere basmalı,
Aldığın yaralarını sarmalısın.
Sen sevda adamısın,
Kuralına göre oynamalısın.
Her dala konmayı bırakmalı,
Kendi dünyanda yaşamalısın.
Ama sen dinlemeden sevdin,
Şimdi sonun yanmak.

Uğraş,ayıkla işin yoksa,
Pirincin taşlarını.
Ne diyeyim yüreğim sana,
Yandırdın yıllarımı.

Bir tamam,iki tamam,
Bu kaçıncı be yürek.
Ben seni artık taşıyamam,
Sana bir ders vermek gerek.