Ah Bu Türküler Şiiri - Ünal Serhat Yorgancı

Yüzümde köylerin izleri
Çeyrek yüzyıldır dinlediğim türküler
Beni sardı dört bir yanımdan
Memleketimin toprak kokusu
Sırtımda yük gibi, içimde yarım

Elma düşer dalından
Ama ben köyümden ayrılmam
Bir akşam üstü türküler
Canımı sarmalayınca, içim aydınlanır

Yerli malı bir dikiş gibi
İçimde var, damarlarımda
İnsanım tam kavgacı
İnsanım bir avuç kurşun
Bir tutam yeşil çay gibi
Tüm varlığım memleketin içinde

Yurdumun taşından, toprağından
Her çizgimde bir iz, her mısrada bir öz
Şiirlerim de o kadar gerçek
Köy türkülerinin sadeliğinde

Geceleri ay ışığında
Türkülerin nağmesinde kaybolurum
Köyümün melodisinde büyümüş
Şiirimin kıvılcımı da orada yanar

Hey, bu türküler
Yurdumun ana kucağında
İçlerinde insan kokusu, toprak özlemi
Sorgusuz, sualsiz, olduğu gibi
Köyün sade hayatında bulurum

Türkülerdeki o içtenlik
Bir zamanlar, bir çocuk gibi
Sevda, acı, keder
Hepsi bir arada bu türkülerde

Ah, bu türküler
Köy hayatının ve dilimizin özü
Ne kadar sade, o kadar derin
Bir türküyü dinlemeden gitmem
Ömrümde bir iz bırakmadan