Bu, büyülü bir coşkunun çok ötesinde
Sen usulca yürürken yüreğimde
Sevişmenin tam o ayinsel vaktinde
Ah bu söyleyemediğim işkence….
Hani bereketli ağaçlardan meyve toplayamamak
Olgun ve tüylü bir şeftaliyi emememek
Akan bir çeşmenin yanında susuzluktan ölmek
İşte bu söyleyemediğim işkence…
O şahane bahçenin kapılarını sen
Kimlere açtın kim bilir kaçıncı kez
Ama korkma iznin olmadan girmem ben
O ipeksi şahane bahçenden tek kez
Ve artık kuruyan nehirlerin sütunlu direkleri arasında
Batık bir gemi gibi duruyorum şimdi
İşte burada böyle ben
Çekiyorum tarihte eşi görülmemiş işkenceden.
Kayıt Tarihi : 12.4.2004 00:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
