Ah Bu Şehir Şiiri - Kemal Berk

Ah bu şehir beni benden
Seni de benden aldı
Ne güzel günler yaşadım geçmiş günlerde
Ama şimdi kaldım çaresiz,
Kimi zaman eşsiz, kimi zaman yar'sız ve evlatsız
Kaldım on binler içinde hep yapayalnız
Hem kırgın hem kızgın hem de küskünüm
Anlatamam dertlerimi kimseye
Anlatsam da anlamaz ki
Hayat onlar için bir tozpembe
Çünkü bilmezler, benim çektiğimi
Güneşin solgunlaşıp, fırtınaların estiğini
Bulutlar dökmüyor ama
Gözyaşım sel oldu, balıklar suya doydu
Varsın olsun be
Kadermiş deriz buna
Ayrılamam, bir yar gibi sevdiğim,
Anamdan, Anadolu’mdan,
Birde kahrımı çeken çok sevdiğim şehrimden
Her bir yerindeki, bin bir hatıram ve geçmişim
Bu şehir senin, bu şehir canım, içindeki canlar benim
Terk etsem edemem, dursam yaşayamam,
Yakınca yüreğimi dönderir Kül’özüne
Hiçlikte yok olur giderim

Kemal BERK