Ah Bu Şehir Şiiri - İsmail Adil Şahin

Ah bu şehir, bu şehir...çocukluğum, gençliğim...
O güzelim yıllarım geçti Düvenönü’nde.
Erciyes havasından, varsa biraz dinçliğim,
Hayat devam ediyor şimdi Serçeönü’nde.

Çalgı, düdük, dümbelek, davul, zurna ve keman,
Sabahın körü başlar türlü türlü borazan,
Hepsi birden susarlar, hele okunsun ezan;
Ararsan renkli hayat ara Setenönü’nde.

Amele pazarında sabah vakti işçiler;
Kazancılar içinde mücevherler, inciler;
Kalenin kenarına dizilir de çerçiler,
Çıtak* müşteri bekler her gün Kaleönü’nde.

Bedestenin içinde sakatatlar satılır,
Kokan, bozulan varsa köpeklere atılır.
Hunat’ın bebeleri mızıkaya katılır,
İstiklal Marşı çalar, bando Heykel önü’nde.
Ünlü Tan sineması, hemen yanı vilayet,
Tapu, nüfus orada, insanlarda bir gayret,
Nutuk, miting burada, işin yoksa gel, seyret!
Kimler nutuk atmadı bilsen Sarayönü’nde.

Mahallin yaşlıları yaslanırlar duvara,
Deli Durmuş yok şimdi, dağa gitti davara.
Çukur tarla içinde Bakkal olan muhtara,
Onaylat paran varsa, var git Çifteönü’nde.

Mustafa’nın sapanı yarmış nice başları;
Oğlum, nereden buldun böyle iri taşları?
Hunat’ta “ Hacıveled geliyor...” telaşları,
Taş dövüşü oynanır çok mahalle önünde.

Hisarcık yollarında yere iner asuman;
Erkilet’in yolları gidilmez ki, toz- duman;
Hacıların yanında Talas sayılır orman;
Şu Gesi bağlarında dolaşalım dönün de.
Akasyalar açardı, şehrin bulvarlarında,
Damlarda papatyalar gülerdi baharında,
Ellerimiz donardı kürüdükçe karında,
Neler neler yaşadık biz bu şehrin dününde.

Çaman ekmek yirmi beş, üç bardak şemşamer de,
Yazlık sinema teklik, sahi onlar da nerde?
Suyunu içmek varmış ömür boyu kaderde.
Haklısın sen Kayseri’m, haklısın sen ününde.

Zengini gayet cömert, doyurur fakirleri,
Osman Kavuncu, Çalık, gelen geçen her biri,
Reisleri olmalı yücelten şehirleri.
Allah rahmet eylesin rahat yatsın sininde.

Pastırmamız hârika uydurmayınız kılıf,
Mantı yiyen insandan olur mu öyle zayıf?
Şimdi dut mevsimidir, dutun adı “kadayıf”
Eğribucağa gidek şu eşeğe binin de.

(*) Maldan anlamayan müşteri için çerçiler arasında parola haline gelen söz