Senden kalan gönlümdeki,son kale düştü!
Görmedim mi mevsimler,ne tez gelip geçti.
Bak ömrümün dağlarına, dumanlar çöktü;
Bilirsin ya sefil gönlüm bu zehri, elinden içti.
***Tükendi nakti ömrüm,kalmadı zaman!
***Senden gelen selam değil,katlime ferman.
Ne sana ne de gönlüme,geçmedi sözüm
Bu hasretten bir başka,yokmuydu çözüm
Ölüm olsa, katlanırdım bunca acıya;
Kader dersen ayrı bir dert,yetmez ki gücüm.
***Sızlıyor derin-derin,işte sol yanım
***Senden gelen son selam, ölüm fermanım.
Hanifi OKYAY 15.02.2019 / 15:00
Hanifi Okyay
Kayıt Tarihi : 17.3.2019 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!