Ah Bu Köyler Şiiri - Adnan Metin

Ovaların göğsüne,yıldız serpmişler.
Her dağın yamacını,vatan etmişler.
Çapalayıp sürmüşler,tohum ekmişler.

Ah bu köyler bu köyler,yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Üretir üretir de ülkeyi besler.
Yağmur yağmadı mı ters gider işler.
Kar,çamur dinlemez işler ha işler.

Ah bu köyler bu köyler,yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Her şeyin tazesini burda bulursun.
İnsanlık örneğini orda görürsün.
Havasına suyuna hayran kalırsın.

Ah bu köyler bu köyler,yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Düğünü başkadır,nişanı başka.
Hele yardımseverliği daha bambaşka.
Sen de diyeceksin gelip de aşka:

Ah bu köyler bu köyler,yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Sabah ezanıyla kalkar köylüler.
Süt sağar kimisi tarlaya gider.
Kimisi koyunu,davarı güder.

Ah bu köyler bu köyler,yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Düğünde bayramda sevinç yumağı.
Tertemiz giysilerle çiçek yaprağı.
Sanki o değil dün,kazan toprağı.

Ah bu köyler bu köyler yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Karın doyurmaktır derdi tasası.
Yoksula yardım etmek köylü yasası.
İnsanca yaşamaktır aslı,esası.

Ah bu köyler bu köyler yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp ta ölünecek yer.

Kızları güzeldir hem de hamarat.
Erkekleri güçlüdür tükenmez takat.
Hepsinde yüklüdür çocuğa şefkat.

Ah bu köyler bu köyler yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp da ölünecek yer.

Yazları başkadır,kışları başka.
Çıkarsız dostlukları daha bambaşka.
Sen de diyeceksin gelipte aşka.

Ah bu köyler bu köyler yaşanacak yer.
Yaşanıp yaşanıp da ölünecek yer.