sizinle açılan her iftar vakte
bendeniz taraftı saftı köfteler
varlığınız aşka giriftar etse
gerisi güzaftı laftı köfteler
sofranın başına kırınca dizi
olmalı köftenin kokusu izi
öylesi hazin ki unutma sizi
affedilmez hata gaftı köfteler
oluşup kafada girdap anafor
düzgünce kesemez saçı kuaför
tadına bakmasın aracın şoför
kıracak dingili şaftı köfteler
çarığı komadı gör geve geve
kadri kıymeti yok bu fakir deve
ayda yılda kıyma girince eve
kendi çapı müdür şefti köfteler
kaşığı doldursun pilav zerdeden
açlığı kendine sorun dert eden
sazıda bulunca yüksek perdeden
çalardı dümbelek defti köfteler
gönül köfte derde tırmanır cama
bulgur verir garson denilen lama
yanında komposto giderdi ama
hoşaf diye koyar nefti köfteler
köfte yiyeni can çekişir ölmez
saplanır lakin ok bağırı delmez
salata ile sen bir gelir gelmez
kalmaz ağızda pas küftü köfteler
atı bulamazsak kesmeli tayı
köftede önemli yer tutar sayı
sizi yeme ardı bir keyif çayı
isterse katrana zifti köfteler
yokluğun eksilmez gözümde yaşım
köfteciğim benim ekmeğim aşım
sizler olmayın hep ağrırda başım
vurur beyne fifti fifti köfteler
hayat komaz köfte yiyen sefile
üst kat olsun ister kermes defile
zifiri karanlık gecesi bile
bulurdu asansör lifti köfteler
nam verir şahsına zatına bizzat
sürur-u gururu sürur-u izzet
kimi odun vardır veremez lezzet
içi oyuk boştu koftu köfteler
yokluğun çekilir damardan kanı
şair eder zatın bu fakir panı
ayrı düşer ise köfteden yanı
mekan eyler mikro softu köfteler..
Kayıt Tarihi : 20.11.2009 14:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!