Kalem seni hatırlatıyor,
Kah resmini çiziyorum
Gamzenin kenarına
Oturtuyorum öpücük misali
Beni...
Ya da efkarlanıp,
Yudumlarken mazimi
Saçların değiyor kulaklarıma
Gramofon fısıltılarında,
Buluyorum kendimi...
Ve elimde kalem
Satırlarıma düşüyor hayalin
Gönlüme yaktığın ateşinle
Alev alev yanıyor ormanlarım,zemheride
Ah bu kalem
Seninle dopdolu
Bitmez,tükenmez,yazdıkça yazıyor
Seninle başlayan hiçbirşey bitmiyor.
Öldükçe çoğalıyorum ya
Her sabah yeniden doğuyorum sana
Aklıma nakşedilmiş hatıranla
Yine yanındayım,koşuyoruz
Çiçek tarlalarına
Yine elimde kalem,
Hanımelleri kokusuyla doluyor odam,
Sensizlikse bana haram,
Bu da sana olan,son duam...
Kayıt Tarihi : 13.12.2009 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (9)