Dostların düşmanlara
Kışların, yazlara benzediği
Uçurum zamanlara inat
Kökleriyle konuşuyor
Rüzgara rağm olmuş
Kurumuş yapraklarımız
Depremler, pandemiler,
Yangınlar, seller olsa da
Sonsuzluğa akıyor
Hayat nehri...
Tutunup tutunup maziye
Tutunup tutunup atiye
Berrak umutlarımız yoğruluyor
Üflenen nefesle...
Yeni bir şiir dilimdeyken,
Yeni aldığım cezveyi
Kavuşturdum ocağa,
Ekleyip iki kaşık kahveyi.
Cızırtısı, fıkırtısı, fokurtusu
Alıp götürür dertleri
Kokusu da getirir
Taze gelinlikleri
Sabırla beklemek,
Gözünün içine bakmak,
Azıcık ateşi de
Kısmak yetmez.
Kalp atışlarımdan da
Ekledim biraz...
Bir o yana bir bu yana dönsem
Beklerim beklerim kaynamaz.
Ah bu çekirdekler!
Ah bu esmer çekirdekler!
Esmerlerin en güzeli
Bunlardaki eda, bunlardaki naz...
Bir an olup da
Aralansa düş perdesi,
Köpürür köpürür de
Büyük cezvelere sığmaz.
Kış da olsa yaz da olsa
Bir fincan ikram
Kimsesizlere de
Olur mu bahar sevincinden az?
25.01.2023, Osmancık
Hüseyin Sabuncu
Kayıt Tarihi : 25.1.2023 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
