Kırıldı bugün yine, gönlümün nazik dalı
Umutlarım incindi; ellerim yana düştü.
Daldım gittim boşluğa, bakışlarım manalı…
Sandım ki bir başıma gönlüm ummana düştü.
Kuşattı çepeçevre çaresizlik rüzgarı
Terk etmeyi düşündüm yaşadığım diyarı…
Çare diye bekledim, o cefakar ağyarı,
Onda bile yollarım döndü hicrana düştü…
Hıçkırdım hep sessizce, gizledim gözyaşımı
Diyemedim kimseye içimde telaşımı.
Karanlıklara gömdüm uğuldayan başımı
İmdat diye bakındım… o da figana düştü.
29 12 2001 Beyşehir
Tevfik Yaşar TekeliKayıt Tarihi : 19.3.2006 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın kendinden geçtiği anlar....
Kopanı bağlayamamak yerine..
Dünyalara inanmamak, inanmamak gözlerine...
Aslında acı çekmek, duygulanmak da
Güzelliklerin içindedir, algılanmak için
Gelmişiz dünyaya olduğumuz gibi
İşte halimiz, işte şekil, işte biçim..
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)