Ah Bu Akşamlar Şiiri - Mehmet Dağ

Akşamlar ah bu akşamlar
Tohumu ekilir gündüzün tarlasına
Geceye gebe kalır akşamlar
Doğurup karanlığa sararlar bebeleri
Kundakları kucağında şafağın
Her güne yeni canlar gelir
kimisi kürkü ile kimide çırıl çıplak
Ölçüleri gündüzleri alınır çıplakların
Gecenin karanlığında dikilir beyaz elbiseler
Tabutları şafağın omuzlarında
Nice fidanları gömerler güneşin ilk ışıklarına
Her gömülen sanki yeniden gelir
Elinde meşalesi aydınlığın

Akşamlar sizin akşamlarınız
Boğum boğum kantaşırlar geceye
Karanlığından yararlanır aç kurtlar
Sabaha ne canlılar yok olur
Güneşin ilk ışıklarıyla kaybolurlar
Görünmezler oartalıkta çakallar
Aslan diye geçinir kancık oğlu kancıklar

Sizin akşamlarınız ki
günün günahlarını sırtlarında taşırlar
sevinçleri hüzünleri gözlerinden okunur
Soyunup yatarken aşkla gecenin koynunda
Sabaha ne piçler doğurur...babasız
Kendinize benzer akşamlarınız
Sevimsiz yaratıklarıdır yaşamın
Parazit geçinirler geceden
Kimine cellat kesilirler korkusuz
Kimine göbekler atarlar sonsuz sınırsız

Sizinkine benzemez bizim akşamlarımız
Sevdalarımız
Aşklarımız
Hüzünlerimiz
Ap ayrıdır bizim akşamlarımız
Terleriyle yoğrulmuş emeklerin
Balyozunda dövülmüş doğruluğun
Hamuruna su katılmamış gecenin
Ayı,ay yıldızı yıldız görür gözüm
Şafağı piç doğurmamıştır bizim akşamlarımızın
Karanlığa meydan okumuş yiğitce
Güneşi törenle karşılamış
Bizim akşamlarımızda pırıl pırıl
Gündüzlerimiz kadar ter, temiz

Bodrum..../.../2004