ah bitanem
seni kime emanet edebilirim ki ben
yüreğimin çıkarlarını hiç düşünmeden
tel tel saclarını okşayan ellerime
nasıl hesabını verebilirim yokluğunun
sonra gözlerime nasıl anlatabilirim
deniz gözlüm gitti diye
temmuz güneşinde kollarımda
göğsümde uzanıp yıldızları seyrederken
bana söylediğin o şarkıların nağmelerine
nasıl yokluğunu anlatabilirim ki
beraber yürüdüğümüz o kaldırım taşlarına
sarılıp ta poz verirken kahkahalarla
simdi ben tek başına aynı yerde farz et
sen yoksun diye,alaylarına
nasıl başım dik durabilirim ki
sensiz kalbim kancayı takar bana
gün be gün bitirir beni yokluğuna
düşman kesilir bedenim iliklerime kadar
depremler yaratır biterim be bitanem
ah bitanem
seni kime emanet edebilirim ki ben
titreyen yüreğimde kal sevdamı gör
avuçlayarak okşayım saclarını,heyecanla
yanarak bakayım deniz gözlerine
şarkıların nağmeleri hep sen ol
hep seni söylesin dudaklarım
yollarım hep sana doğru çıksın
gün be gün sevdan bitirsin beni
huzurumun tatlı bedeli sen ol
iki damla gözyaşımın sebebi sen ol
yeter ki yokluğuna hesap verdirtme bana
Rahime kücükhekimoglu
18.09.2011 (Almanya-Bochum)
Kayıt Tarihi : 18.9.2011 10:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!