Ah bir Sen Görsen ki! Şiiri - Nevzat Taşkın

Şu karşımda duruyor hayali, sürmeli gözlüm.
Sen ruhumun güzeli nazlım,narin tatlı sözlüm.
Yüreğimi yakar sevdanda, ayırmasın zulüm,
Ah bir sen görsen ki, bu gönül seni nasıl özler.

Aşkın ruhuma işlemiş,anılar silinmezler
Sinemden kopması mümkün olmayan bu şekiller.
Bak yüreğime çakılmış kaynatılmış çiviler
Ah bir sen görsen ki,bu gönül seni nasılda özler

Seni uzaktan bir göre bilse, şu mahzun gözler
Arsız gönül uslanmaz,ferman dinlemez şu haller
Senin aşkın yakar, çaresini bulamaz eller,
Ah bir sen görsen ki,bu gönül seni nasıl da özler.

Görmek istersen Güneşe hasret, bak işte güller
Vefasızın faydası olmaz, şu gönül ne bekler.
Sensin benim dermanım,anlarsan açar çiçekler
Ah bir sen görsen ki,bu gönül seni nasıl da özler

Nevzat arı neyler çiçeksiz baharı, yazları.
Var taşkın özünde, çiçeğine ahuzarları.
Hasreti ağlatır, dinmez şu acı akışları,
Ah bir sen görsen ki,bu gönül seni nasıl da özler. 23/03/2012