Ah Bir de Görsem Seni Şiiri - İsmail Altın

Zordu sevmek,
Kolaydı unutmak henüz yolun başında
Tüm diretmelerine rağmen hayatın
Sevmekti güzel olan
Ah bir de görsem seni

Adı yoktu derdimin
Sen desem yoktun
Sensizlik desem hiç var olmamıştın...
Sorma!
Sensizliği
Ah bir de görsem seni

Gün ağarıyordu sesini dinlerken
Yanık sesli kadın "yoruldum" derken
Bütün yorgunluğumu alıyordu sesinin yansıması
Ah bir de görsem seni

Veda etmek yoktu
Zaten beceremiyordum
Derin bir iç çekiş vardı
Söylenmemesi gereken sözlere
Ah bir de görsem seni

İlk bakışın hayaliydi yüreğimdeki
Çaylar demlenirken gülüşünü izlemekten ibaretti belkide hayat
Bilmiyorum,
Nasıldır kokun
Ah bir de görsem seni

Özlemekti kalbime sancılar veren
Bir gülücüğü
Bir selamı
...ve zaten olmayan bir hasret vardı
Özgür bırakılmaktan ziyade
Sev beni demelere
Ah bir de görsem seni

Sevme beni deyince
Ateşler yanıyordu sana giden yollarda
Depremler oluyordu attığım her adımda
Rüzgar duruyordu savurmuyordu sana doğru
Varsın yanayım o yolda
Ayaklarım tökezlesin
Kavursun çöl rüzgarları bedenimi
Ah bir de görsem seni

Görmeden seviyorum seni
Ellerini, gözlerini, ay yüzünü
Ah bir de görsem seni