Ah Bir Çocuk Olsam Şiiri - Kemal Karapıç ...

AH BİR ÇOCUK OLSAM

Ah bir çocuk olsam.
Bir hafta önceden alınmış
Her gece yastığımın altında sakladığım Geceleri uyanıp uyanıp baktığım Bayramlıklarımı giysem.
Bayramın alacakaranlık sabahında
Baktıkça kalbim küt küt atsa.

Kavuniçi kadife pantolumu
Kırmızı-mavi çizgili kazağımı giysem.
Şöyle kasıla kasıla bir yürüsem.
Ellerim cebimde...

Yağmur çiseleyipte
Çamur olunca delikli naylon papuçlarım
Çaktırmadan pantolonumun
Arka paçasına silsem.
Nasılda parladı diye.
Bir daha baksam.

Akranlarımla birlik olsam
Kapı kapı dolaşsam.
El öpüp şeker toplasam.
Al,yeşil,mor...
Rengarenk...
Saysam hepsini tek tek.

Üç köşeli sormuk şekerleri...
Alıp hepsini avcuma,
Şöyle bir bakıp
En güzelini ağzıma atsam.
Kalanını mendilime sarıp
Cebime koysam.

Büyükler başımı okşasa
Ne kadar da büyümüşsün deseler
Bense bozulan saçlarımı
Yeniden tarasam.
Tekrar tekrar cep aynama baksam.
Ama ben büyümesem keşke.
Hep çocuk kalsam.
Şekererimi sorsam
Ağzımda evire çevire.
Dönebilsem keşke geriye.

AH BİR ÇOCUK OLSAM
Anamın sevgi dolu bakışlarında zihnimi yıkasam,
Babamın tebessüm eden dudaklarında erisem.
Cebimdeki şeker misali
Ah bir çocuk olsam.
Ah bir çocuk olsam vesselam...

Kemal Karapıçak.