Ah Bilseydim Şiiri - Bülent Baysal

AH BİLSEYDİM

Ah BİLSEYDİM dediklerim, ne fırtınalar esti yürekten
Meğer ne çok, ah ne çok alacağımız varmış felekten
Vefa ve umut beklerken, ne çok şey gizlemişiz dilekten
Kördüğüm duygulardayım, sessizdir, kimsesiz çığlıklarım

Sevda dedik, çaldık çile kapısını
Sevgiden uzak, istemem verseler dünya tapusunu
Felek sundu bize, yıkık viran yapısını
Kördüğüm duygulardayım, sessizdir, kimsesiz çığlıklarım

Çekilmez oldu dalgalar, bil ki boyumu aştı
Hasret zincirlerim kırıldı, artık sabrımı taştı
Zalimlerin dünyası, neden gözlerde yaştı
Kördüğüm duygulardayım, sessizdir, kimsesiz çığlıklarım

Farzet dört duvar, demir parmaklık örülü dünyam
Gün doğmaz, bulut geçmez, sensiz kabus rüyam
Divaneyim, olmayan akılda, arzu ne büyük ziyan
Kördüğüm duygulardayım, sessizdir, kimsesiz çığlıklarım

Vefasız birini sevmektense, başı karlı dağ olaydım
Çölünde yaksaydı güneş, sararıp solaydım
Yaşlanmış aynalara bakıp, son kez, ah son kez soraydım
Kördüğüm duygulardayım, sessizdir, kimsesiz çığlıklarım

Çare arama, bulunmaz bunca derde çare
Bende doğdu, bende yaşayacak, ne deyim o yare
Koy ben yanayım, yansın yüreğim pare pare
Kördüğüm duygulardayım, sessizdir, kimsesiz çığlıklarım.

Bülent Baysal
03/07/23