Islak kaldırımlar birinin göz yaşıdır
Kim bilir içinde ne acılar saklı
Yoksulluk sevdasına bulaşmış
Belkide fakirlik alın yazısı
Geceler sır tutarmı bilmem amma
Göz yaşlarındaki sırlar artık aşikar
Çevirsen yüzün bir yanını saklarsanda
Solunda daha beterdir acılar
Göz yaşları ıslatınca parmakları
Soyulur yürek yarasındaki kabuklar
Diller damakta kurur, yürekte çöl sıcağı
Ayrılık kanat takınca yanlızlık ölüme uçar
Dalgın dalgın yürünür ıslak kaldırımlarda
Kırgınlığın küskünlüğün yanlızlığın sorhoşluğunda
Ah bir kalkabilsem yerimden
kaldırabilsem kolumu bir Alinin zülfikarında
Tokatlayabilsem seninle bütün yaşananları
Savursam hasreti kaf dağının ta arkasına
Benden sonra ayrılık kimseye ecel olmadan
Anne eteğine dolanmış çocuk olsam
Nazlansam rüzgar okşasa saçlarımı
Kollarımı iki yana açsam güneşi kucaklasam
Yine o eski çocukluğumdaki gibi
Sarhoş olsa yasemen kokulu yüreğim
Hiç büyümezsem, hep çocuk kalsam
Sevdaya dair hiçbir şey bilmezsem
Anne kucağına kıvrılıp uyusam
Deliksiz uyusam sanki ölmüşüm gibi
Ah, bir yerimde kalkabilsem
Yırtıp atabilsem bu sevdanın sonunu
Sanki hiç yaşanmamış gibi
Ah bi yerimde kalkabilsem! ! ! ! ! ! !
14.11.2016
Kadri KırmızıtaşKayıt Tarihi : 16.11.2016 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!