Ah Bi Bilsen… Şiiri - Enes Alımcı

İsmini bıçakla kazıdım yüreğime, silemiyorum
Büyüdükçe büyüyor gözümde hasretin
Ağladıkça ağlıyor gözlerim, susturamıyorum
Yüreğimin acısını bir türlü dindiremiyorum
sana çok ihtiyacım var ah bi bilsen

Ağaçlar, çiçek açmış baharı bekliyor
Karanlıkta köpekler, hiç susmadan havlıyor
Sokak lambaları, ortalığı aydınlatıyor
Yürüdüğüm sokaklar ise, yağmur kokuyor
sana çok ihtiyacım var ah bi bilsen

Sevmek bazen insanı rezil ediyor
Bazen çok bunaltıyor, bazende çok yoruyor
Esareti alınmış insanlar gibi, hayattan soğutuyor
Kalemi kırırmış mahkum gibi, yürekleri parçalıyor
Karanlık gecelerde rüzgarın uğultusu gibi yalnızlık beni korkutuyor
sana çok ihtiyacım var ah bi bilsen

Ankara’da ezanlar, ardı ardına okunuyor
Yağmur desen, gök yarılmış gibi, durmaksızın yağıyor
Sol yanımdaki acı, yerinde durmuyor, vücuduma yayılıyor
Eliminde ayağımında gücü, yavaş yavaş tükeniyor
sana çok ihtiyacım var ah bi bilsen

Kimseler senin için ağladığımı bilmiyorlar
Gözlerimdeki kızarıkları, alerji sanıyorlar
Her gece sabahlara kadar uyumadığımı, bilmiyorlar
Eriyorum, rejimmi yapıyorsun diye soruyorlar
Ah be sevgilim, senin için tükendiğimi anlamıyorlar
sana çok ihtiyacım var ah bi bilsen

Sağanak yağmurun altında saatlerce geziyorum
Herkes bana bakıyor, ben bile yaptığıma şaşıyorum
Sırılsıklam olmuş, kafam önümde düşüncesizce geziyorum
Şimdilerde ne yaptığımı yeminle ben bile bilmiyorum
sana çok ihtiyacım var ah bi bilsen
Anlıyormusun,
Sana çok ihtiyacım var keşke bilebilsen…