Ah Benim Yaralarım Şiiri - Leyla İnan

Ah benim yaralarım, nasıl kanar içime
Nasıl da iç yakıcı, bir bilseniz bu hali.
Ne kadar uğraşsam da girmezler bir biçime
Anlatmak gerçekten zor, bendeki bu ahvali.

Ne hatrımı soran var, ne de derdim dinleyen
Çok bunaldım yoruldum, öylece kaçasım var.
İçimi döksem bile, yok ki halden anlayan
Yıldızlara uzanıp, etrafa saçasım var.

Elalemin derdini, kendi derdim bilirim
Usanıp sıkılmadan, dinlerim akşam sabah.
Bekle beni sevdiğim, düşe kalka gelirim
Gözlerine bakarak, ölmek eminim mübah.

Ne zaman daraldımsa, kalbim seni anıyor
Elimden tutanım yok, korkuyorum düşmekten.
Görmez misin sevdiğim, yaralarım kanıyor
Sadece dinle dedim, bıkmadın mı deşmekten.

Bir bir dilime gelir, yürekteki ezgiler
Gizlice yutkunurum, seninledir düşlerim.
Beni benden alıyor, gözündeki sezgiler
Hele bir de çağırsan, gelir sende kışlarım.

Leyla sözün söyledi, sen de hep doğru anla
Dokuz köyden kovsalar, onuncuda yeri var.
Onun da acıları geçer elbet zamanla
Yüreğine çizdiği, sen gibi eseri var.

(İstanbul - 16.07.2020 - 16.55)