Ah Benim Safderunâne Çocukluğum Şiiri - ...

Oysa ne çok seslendim çocukluğuma,
fazla uzaklaşma diye, dinlemedi yahut bilemedi.
Yine dağınık bırakmış oyuncaklarını,
sanki biliyormuş gibi insanların hayatını darmadağan edip hayalleriyle oynayacağını.
O kadar da tembih ettim, bitir şu tabağında kalan son güveni, gittiğin yerde kimse güven vermez sana, aç kalırsın sevgiye, merhamete.
Sana şefkatle ördüğüm muhabbeti giy üstüne,
Samimiyet yok üşürsün dedim, dinlemedi.