Ah Benim Garip Dinim Şiiri - Cihat Şahin

AH BENİM GARİP DİNİM

Garip imiş din başta, mü’minlerse guraba
Etmez imiş dost dosta mü’min ise merhaba

Baba oğul hasımmış, birbirine din için
Müşrik dermiş mü’mine iman ettin sen niçin

Karanlığı sevenler göz kaparmış güneşe
Ta’n edermiş ne yazık o, gün kardeş kardeşe

Sadece inanç için, olur imiş hasımlık
Din olunca mesele, geçmez imiş hısımlık

Yirmi üç yıl her Müslim, bu cefayla yaşamış
Nice koca eşini, sırf din için boşamış

On üç sene boyunca, garip kalmış müminler
Zulüm etmiş onlara, ekâbirden hodbinler

Ne zaman ki Nebiye, kucak açmış Medine
Hürriyeti lütfetmiş, Allah mü’min ve dine

Ayni durum şu anda, söz konusu âlemde
Yine gerçek mü’minler, ızdırabta elemde

Ekser Süluk eylemiş, abuk sabuk yollara
Fırka, fırka olarak, ayrılmışlar kollara

Kitap sünnet yetmemiş, yönelmişler bidate
Din-i Hakkı bırakıp, ram olmuşlar hep bet’e

Sapkınlıkta sınır yok, tarik olmuş dalalet
Kitap dışı bu tarzlar, etmez hakka delalet
Sureleri sadece, bağışlarlar mevtaya
Ayni işin tekrarı, bırakılır haftaya

Diri için inmişken, onca sure ve ayet
Ne yazık ki kahirler, etmez buna riayet

Muhtevadan bi-haber, onca hafız ve kurra
Müsabaka yapmaktan, gelmez meale sıra

Ses çıkarmaz şu hale, en yetkili kurumlar
Vahametler arz eder, bu pek acı durumlar

Düştük yazık bizlerde, ilk baştaki hallere
Olduk devrin garibi, mevzu olduk dillere

Dönmez isek acilen, Kur’andaki kıstasa
Asla kat’a acımaz kadir Mevla’m şu nas’a

Yani helak kapıda, zaman tövbe zamanı
Tehir olmaz o gelse, yaşatmayın o anı!

Cihat ŞAHİN
05.07.2018-İZMİR