AH BENİM BABAM
Tarlada kavrulup harmanda yanan
Taş sıksan ezerdin ah benim babam
Bizlere öz candın ,anama canan
Derdimiz çözerdin ah benim babam
Daraldı elbise sığmadı beden
Naçar kalıp baba yurdun terk eden
Minnet edip istemeden kimseden
Başı dik gezerdin ah benim babam
Bin bir umut yolun tuttun şehirin
Bizim için çektin bunca kahırın
İlenmedin çöpün döktün ahırın
Yokluktan bizardın ah benim babam
Yıllar yılı çektin çile meşakkat
Bütün çaban bize rahat bir hayat
Ömür bitmiş bilemedik vah heyhat
Hani sen sezerdin ah benim babam
Yıl seksen bir dört mart günü sabahı
Veren geldi teslim aldı ervahı
Dinlemedi feryat figan eyvahı
Kader der gezerdin ah benim babam
Doya doya sevemedim yüzünü
Hep üstümde hissederim gözünü
Yaban atmam Tutarım her sözünü
Veciz söz dizerdin ah benim babam
Elim ekmek tuttuğunda yok idin
Yüreğime saplanan bir ok idin
Yettiğimde toprak dolmuş tok idin
İki taş mezardın ah benim babam
Bahtuniyim o günlere yanarım
Kederlendim anam babam anarım
Geldim desen inanırım kanarım
Hep oyun bozardın ah benim babam
Bahattin çetin 21/06/2015
Kayıt Tarihi : 11.7.2023 13:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!