Ah Benim Aptal Kafam Ah

Göç yolda düzelir dediler.
İnandım, çıktım yola.
Aylar, yıllar geçti
Baktım, ne düzeldiği var, ne’de düzeleceği
Kader dedim, devam ettim yola.
Yoruldum.
Verdim, yolun yarısında mola.

Biri geldi, yanıma.
Sordu.
Ey yolcu, yolculuğun nereye?
Dedim.
Sorma gidiyorum, dünyanın ta.. / Öbür ucuna.
Güldü…
Gelen sonra, hayırlı yolculuklar dedi bana.
Çekti gitti, yoluna.

Bilmezdim.
Gittiğim yolun, bu kadar uzun hem’ de yorucu olduğunu.
Ağrımadık ne dizim kaldı, ne’ de belim.
Yine’ de, bitmedi yolum!
Hala bu uzun bitmeyen yolda, çile çekerim.

Bilseydim, çıkar mıydım bu yola.
Dinler’ miydim, göç yolda düzelir diyen elin sözünü.
Uyar’ mıydım aklına…
Ah, benim… Aptal kafam ah!
Düşünemedin, bu yolun yokuşunu düzünü
İnandın bir aptala.

06 Temmuz 16
Antalya