Savaşlar bitti,sevişmeyi unuttuk
Bir mücadeleye tek başına tutunduk
Sevgili diyemedik herkese dost olduk
En güzel darbeye, dürüstlükten sahip olduk…
İnsanları cebine değil,yüreğine ,ederine
Kalbinde merhamet yetiştirip,büyütenenine
Emek verdiğimiz için saatlerce sohbetine
Bir tatlı söze değil karakterine vurgunduk
Ne oldu ki yüreğim ? ne umdun ne oldu?
Zalimler,hainlik hırkası giyip,alim oldu
Şimdi ölümler arttı diye ,gönül alma fikri doğdu
Helali hoş olsun ,ömrümün imtihanı buydu.
Güneş kötünün üstüne doğuyor sanma sakın
Her fırsatta iyiliği çoğaltıp ayuka çıkardım
Başka türlüsünü bilmedim,kırıldım çok ağladım
Canınız sağ olsun,ne eksildim ne çoğaldım…
“Nice insanlar tanıdım zaten yoktular “der şair mısralarında
Yalnız kaldıkça yaklaştığım Rabbim’e beddua değil dua edip yattım
Ellerinden öperim şairim
Nice insanlar tanıdım
Tanıdıkça kendi canımı kendim acıttum…
Kayıt Tarihi : 30.3.2023 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerimle sağlık mutlulukla kalın
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim saygı ve selamlar
beğeni ile okudum
Değerli yorumunuz için Çok teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (3)