Ah Be Yavru Can Şiiri - Uğur Nazlım

Ah be yavru can,
İki yudum sütü,
Çok gördü sana dünya,
Kalıvermişsin kaskatı,
Yapayalnız bu kumsalda.
Ah be yavru can,
Beşikte uyuman gerek.
Güneş kadar parlak,
Ay kadar masum,
Salıvererek yeni güne,
Gülücüklerini.
Oynatarak özgürce,
Sağa ve sola ellerini.
Annenin kokusu gelmeliydi,
Meltemden önce.
Ferah ferah değmeliydi,
Misler kokusu, tenine.
Yapayalnız bu kumsalda,
Böylesine kaskatı durmak niye?

Kader deyip geçmeyeceğim.
Suç kaderin değil,
Seni kader edenlerin.
Kim bilir? Mama zannedip,
Ağzında,nasıl morardı ellerin.

Ah be yavru can!
Milyonlarla insan
Utanmalı senden.
En azından
Tatlı su içerken.
Sen giderken hani?
Su çekmiştir canın belki.
Denizin tuzu nasıl yaktı,
Kim bilir? O tazecik ciğerini.

Seni Mevlam gönderdi bize.
En son kucaklasın diye.
Merhamet ellere..
Gittin ya işte.
Bu cennetten diğerine.
Seni gören askerimiz.
Hemen basıverdi ciğerine.
Ne olur du,bir nefescik alsaydın.
Bu vatanın tadına bir de sen varsaydın.