Ah Be Vefasız Dünya Şiiri - Hamiye Gül

Toplasam çulumu çaputumu,
Gitsem ve dönmesem bir daha.
Gerçi gidecek yerim yok kaçmak için
Toprağın altından başka,
Öteler bana kaldı galiba.
Sen hükmünü sür miladın kadar.
Dilenci yerine koydun beni be dünya.
Çivisi çıkmış ,eğri büğrü yamulmuş,
Şirazesi kaymış, çift başlı dünya.
Oysaki en kallavisinden
Ne yemekler ısmarlamıştım sana.
Utan utan gözüne dursun!
Üzerine hatrı kalsın diye muhabbetin,
En köpüklüsünden,
Bol şekerli kahveler sundum merasimle,
Alkışlarla törenle,
Gümüş tepside sana.
Bir de seranat mı yapmamı mı bekliyordun,
Hadi be oradan...
Allah gözünü doyursun.
Of be yüreğine tosun oturası dünya,
Az mı geldi üç lokum yanında?
İnan yanımda gören seni,
"Koca yaşlı kılıksız dünya" derdi ardından.
Halbuki en cicisinden kurdelalarımı
Takıp ışıl ışıl, tıngır mıngır,
Şen şakrak gelmiştim ben sana.
Üstelik pespembe
Güneş gözlüğümü de takmıstım oysaki
Yıkılası dünya!
Renk körü olacağını nerden bilecektim,
Kahin miyim ey gidinin dünyası?
Medyum muyum gözü çıkası?
Buna rağmen dilenci yerine koydun beni.
Artık aramızda bir hırka ile başlayan;
Ömrümün her anının asırlık davası var bilesin;
Aman sakın bunu unutma.
Sen bana mısır püskülerinle gel hadi.
Ben sana sarılı,menevişli fularımla geleceğim.
Dilenci entarilerin de senin olsun,
Ah be bas bas bağırası dünya.
Köşe başında bekliyorum seni gel hadi,
Adım gibi bilirim faydacının liderisin....
En nihayetinde,
Bu verdiğim son ikram olsun,
Çıkma bir daha karşıma dünya.