Ah Be Komşular Şiiri - Aslı Yağmur Çelik

Akşam çoktan olmuş gözlerinde,
-ki gece bürünmüş bakışlarının ışıltısına.
Yıldız gibi düşebilsem keşke hayaline.
Ah yüreğim,
Sevdandan bir zerre ayrılmıyor işte.
Umudunu valizine toplayıp kaybolmuyor.
Sen deyince ben olamıyor,
Büsbütün kaçıyor işte sen deyince.
Sokaklar seni soruyor hep,
Ellerin diyorlar, avuçların...
Hiç kapanmıyor, hiçbir şeye dokunmuyorsun.
'O' diyorum, susuyorlar.
Bilmiyorlar sensizliğe söndürdüğüm sigaraları.
Avuçlarımdaki yaraları bilmiyorlar.
Ah gözlerinde bir şehri yaktığım,
Yangınlarımı görmüyorlar.
Bağırıyorum işte bastırmak için kendimi,
Yangın var komşular!
Kör duman ortalık.
Birisi yaktı yine yüreğini,
Altı açık kalmış unutulan bir aşkın!
Bilmiyorlar.
Ah be komşular,
Yangın deyince bile bir sokaktan öteye geçmiyorlar...