Ah Be Koca Çınar Şiiri - Hüseyin Kamçı

Dostlar, arkadaşlar, kardeşler mi dedin,
Hey be koca çınar onlar için hep kendini yedin,
Bunların boş olduğunu ah bir bilseydin,
Gerçekleri kendine keşke söyleseydin.

Kırılan dalların yere düşerken,
Gönlün hep hüzün ve kederden,
Yarım kalan bir seherden,
Sana kırılan kanatların ağırlığı kalır hey koca çınar.

Ah be koca çınar bir anlasaydın hayatı,
Çileyi, ıstırabı, üzüntü ve kederi,
Diyordun o zaman bu insanın kaderi,
O zaman keder kader olmazdı belki de be koca çınar.

Hey be koca çınar,
Ne zamanlar geçti, ne anlar,
Geride hatırlanan hep acı anılar,
Ama sadece unutuldu denilen sancılar,

Hayat ne kadar güzeldi değil mi?
Kelimelerden, duygulardan uzak,
Her söz her duygu sanki bir tuzak,
Galiba mutluluk bize çok uzak.

Ayakta durmaya çalışıp alışamadığın,
Anlamak, dinlemek için hep çabaladığın,
Gerçek mi, hayal mi hiç anlamadığın,
Koca çınarın hüzün anlarıydı o…