Ah Be Kemal Ah! Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Ah be Kemal Ah! …
Yine gamlanmış yüreğin
Dudaklarındaki sigarayı çekişinden belli
Geç otur karşıma anlat bakalım olanı biteni
Sen ki; benim en yakın kadim dostum,
Sen ki; benim susuz günlerimdeki yağmurum,
En zor anlarımda imdada yetişen umudum.

Haa dostlar! ...
Size Kemal’den bahsetmedim demi
Kemal:
Yıllardır aynı mahallede yaşadığımız,
Umutlarımızı ekmek arasında paylaştığımız,
Babasını Kore’de şehit vermiş,
Annesi ise yıllar önce kansere yenik düşmüş,
Kendisi büyük zorluklar içerisinde büyümüş,
Yoksulluktan buz gibi evlerde tek başına üşümüş,
Garip yüreği,olmadık sevdalara düşmüş bir dostum.

Ah be Kemal Ah! …
Yüzüne bakıyorum da yine sevdalar bürümüş yüreğini
Kimselere anlatamazsın,biliyorum içindeki sevgini
Anlat,dinler bu garip dostun yine olanları
Anlat da için açılsın be dostum,can arkadaşım.
Yine bir aşk hikayesi,anlıyorum bakışlarından
Birisi seni üzmüş yine,anladım akan gözyaşlarından.
Bırak be Kemal! olmuyor,olmayacak işte
'Karşılıksız sevdalar hep sevenleri ağlatır.' derim
Sen de bir hiç uğruna yanacaksın,boşu boşuna bu gidişle

Ah be Kemal Ah! …
Laf dinlemezsin ki be kardeşim sen
Sen git de mahalleye yeni taşınan
Ali Hoca’nın güzel kızına sevdalan
Olacak şey değil,Ali Hoca ki; anlatılmaz
Laf anlamaz inatçı keçinin biri
Verir mi sandın sana bu güzeller güzeli kızı
Kız da kız yani,dünya ahiret bacım olsun
Yay gibi kaşlarının altında kömür gibi duran kara gözleri,
Her tebessümünde güller açar yanaklarında,
İnsanı hayal-î aleme götürür ateş gibi dudaklarında,
Sana yar olur mu sandın?
Kim bilir onun başından geçmiştir,ne gizli sevdalar

Ah be Kemal Ah! …
Ağlama ne olur? Ağlama,beni de ağlatacaksın şimdi
Bilirsin dayanmaz yüreğim senin ağlayışına
Çekme öyle sigarandan derin derin
Sonra ben de kahrolurum sızlayışına.
Boşver yine sen eski sen ol
Göm yüreğine benim gibi bütün sevdalarını
Kıyıya vurmasın,gören olur,enginlerde süzülsün
Ne deyim şimdi, kime isyan edeyim?
Ver ordan bir sigara da bende tüttüreyim
Ne karşılıksız sevdalar olsun
Ne de Kemaller üzülsün.