Ah Be Kadın Şiiri - Melek Dalgıç

Balık sırtı saç örgün
Ellerinde kına
Toprağa dokunsan
Filizlenir bu ara
Avluda yeni yıkanmış taşlık
Pencerende yeni sulanmış karanfiller
Gülüşün zaten karanfiller
Ah be kadın
Çocuksu gözlerini
Kısmışsın yine
Sanki eylülden kalmış
Gözlerinde bulut
Avuçların temmuz sıcağı
Bir salıncakta
Kaçmak için
Direnense mutluluk
Dalda kuşlar şakırken
Sesinde hülyalı buğu
Çoban yıldızları saçlarında
Seni sever
Kimse sevmesin
Üzülürsün der
Dokunamaz kalbine
Hiç bir el
Ah be kadın
Huysuz musun
Huyun suyunda güzel de
Kalbin taştan
Sadece kendi sesinin yankılandığı
Bir kuyu
Söyle şimdi
Nasıl sevmeli bu huyu