Ah be kadın! Şiiri - Bulut Kara84

Gün değmemmiş iç karanlığım
Kifayet içinde kör kandiller yakarım
Yangın yeri alev alev
Yanmayanlara sayarım

İçin için tütüyor içim
Sevda bakışlarını indirin
Ruhundan çektiğin benim
İsyan bayrkları dikerim

Dur be kadın!

Kal yerinde!
Deli bir sevdanın ufkuna uyandım
Kızıllara atılıp atılıp kanadım
Getirme sensiz kalıntıları
İtiraf ediyorum aklım sana takılı

Dur be kadın!

Giderken kor mezara göz gömdüm
Yeterince sevdanla yandı gönlüm
Kara sevdanın çorak topraklarını gördüm
Görmesin bir daha sensiz gözüm
Bozgunumda ağır mı geldi sözüm

Ah be kadın!

Artık tarihler karalarım
Bensizliğinle kalsın anıların
Kara bulutlarla kaplansın Kışbaharın
Göz damlaların bile kalmasın

Darılmadım ki sana
Kızgınlığım alın yazım

Ah be kadın!

Korkma titremesin ellerin
Kefen giydirdi gitmelerin
Tabuta ne gerek
Ben kendimi sevdana gömerim
Siyah değil ki sana giydirdiklerim