Ah be Kader Şiiri - Emre Erkut

Odam karanlık yüreğin ışığı rehber
Yazıyor kalem mürekkebi gündelik
Sözler defter yaprakları gibi dağılmış
Baktığım gözler benim değil sevgi aşkın
Tuttuğum eller senin değil sanki nankör hayatın
Sarılmışçasına bıraktığım boş verdiğim yaşamın
Sıcaklığını hissetmek alev alev gönül
Samimi ve dürüst olan tek şey dostluk
Saatler akıldan gecen yol renk renk
Işıl ışıl yaşamın parıltısı kadar zevksiz
Buram buram teninin kokusunu özledim
Bir bebek kadar narın yıldızlar kadar parlak yarım
Daha gönül tohumlarında goncası bile açmamış
Gül kadar güzel bahçeler kadar baharındayız aşkın
Sefere çıkan sevda nerede saklı
Dostlar kıraaşanesinde kapı her zaman açık
Güç değil birlikte dirlik küvette ses
Ölüm kadar teselli verecekse kadere
Hayata vurun düşünmeden akılsızca
Yaprak dökümü gibi değişti hayat
Kulaklarımda savaş ve yeniden yaradılış sesleri
Ah be kader kendi kendine çizemedin bu yazıyı
Ah be kader sen ölümden de korkaksın