Ah Be İstanbul Şiiri - Engin Uysal

Ortaköy'de deniz kıyısında bir kaldırım birleştirdi bizi
Rüzgar suyla sevişip bize ikram ediyordu ılık zerrecikleri
İkimiz de konuşmadan öylece bakıyorduk
Yalnızca martıların sesiydi kulaklara dolan

Ah ah hiç sormayın
Kız arkadaşıyla sinemaya giden toy delikanlıya benziyor halim
İçim içimi yiyor; vücudum tir tir titriyor
Ha öptüm ha öpeceğim derken film bitip ışıklar yanıyor

Hatırlar mısın bilmem ne çok zamandır birlikteyiz
Kaç kere terli avuçlarında ıslandı üstüm başım
Ilık nefesinle dağıldı seyrek saçlarım

Ah be İstanbul kıymetini bilemedim senin
Şimdi esiriz ikimiz de yalnızlığa

Senin olmadığın her yer gurbet her yer fukara
Sen teni bağımlılık yapan hercai sevgili hep küçümsedin beni
Elbette ben senin dengin değilim ey güzel!
Sen ki Fatih'i bile aşık etmişsin güzel gözlerine
Var sen sevme beni
Gurbet acısı işlesin içime.