Ah Be Gurban Kimse Ağlamıyor Hallarına

yaban ellerde ırgat onlar
küçücük eller fındık dallarında
pamuk kozalarında kınalı parmaklar
oyun değil bu ekmek parası
yürek yarası
diken çok diyor babası batıyor çocuklara
okul diyecek oluyorum utanmadan
başı önde kekliğini besliyor garibim
buraları sevmedi ötmüyor diyor ağlayan sesiyle
ah be gurban kimse ağlamıyor hallarına
alnında yer aç çocuk
biliyorum sol gözümdeki yaşsın sen