"ah Be Gönlüm" Şiiri - Zeynep Koçar

"AH BE GÖNLÜM"
Bir tel kırık sazımda sen çalarsın her gece
Gönlümün içinde yılan, dolanırsın gizlice
Ne yüzünü unuttum,ne de sesini bak hâlâ
Bir anlık sevdan için düştüm gurbet yollara

Ankara'nın sokakları, adını fısıldıyor
Kaldırımlar içli içli, acımı anlatıyor
Bir zamanlar"öldüm" dedin ya, hani neredesin?
Şimdi başka kollarda,ben ise kederdeyim

Bir çay söyledim garsona,dudak payı kalmadı
Ayrılıkta bir yangın var ,içimde hiç sönmedi
Yüreğime ateş ettin,ellerinle bile bile
Ah be gönlüm ne safmışsın, kandın Bir gülüşüne!

Oynamam artık halayda,nişan kalmadı,düğün yok
Derman ararım sözlerde,yalan olmuş sevgin çok
Bir çilingir sofrasında, bir de mezar taşında
Adını kazıdım yârim,bu can hâlâ peşinde

Her gece çalar Ankara zurnayla, darbukayla
Dışım güler oynamaya,içim ağlar kanla,yaşla
Şimdi ben mi kötüyüm, yoksa sen mi vefasız?
Bir tek ben mi yandım, yoksa aşkın mı yalancısıyız ?

23.05.2025