Sonunda yalnız,
En yalnız kalacağını bile bile
Savaşlarının
Hiçbirinde
Hiç kimse seni
Alkışlamayacak!
Gözyaşların yere düşüp kırıldığında
Yerdeki tuzla buz olmuş tanelerini
Senden başka
Hiç kimse
Süpürmeyecek!
Ölüm ve doğum elinde olsa
Bir tanrı olmayı ümit edip
Şuanki kendini öldürüp
Yeniden doğmak isteyeceksin!
Fakat öleceğin aşikar da
Döneceğin bir o kadar meçhul işin gerçeği!
Senin canını da bu acıtıyor
Ya ele güne rezil olursan?
Ya öldükten sonra unutulursan?
Yaşarken hiç hatırlanmayan sen!
Ah be evren..
Evren Özcan
05.09.2024 Prş 02.11
Evren Özcan
Kayıt Tarihi : 5.9.2024 02:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı sınavlar ve hayırlı yolculuklar Evren bey.
TÜM YORUMLAR (1)