Ah Be Dünya Şiiri - Necati Keçeli

Ah be dünya senin neyini sevem
Geldim gidiyorum el oldun bana
Altın yükü değil şu topal devem
Çok çalıştım ama pul oldun bana

Hayallim, umudum acıdır aşım
Yol yarıyı geçti tükenir yaşım
Pamuk tarlasına döndüde başım
Başımdan dökülen kıl oldun bana

Sardı etrafımı kalınca surlar
Kuruyup gidiyor gözde pınarlar
İçime yağarda yağmurlar, karlar
Hayırsız, vefasız kul oldun bana

Üstümdemi kaldı o nankör gözün
Mevsiminde yokmu baharın yazın
Hep bağrımı yaktı içimde közün
Kuruyup yandığım çöl oldun bana

Ağustos ayında gelir üşüme
Mutluluk girmiyor hayal düşüme
Bu yılların izi kaldı döşüme
Transit geçtiğim yol oldun bana

Ecel yolu bekler kalkmış atağa
Hatırım sormadan attı yatağa
Çok sevdiğim girdi kara toprağa
Günlerce döktüğüm sel oldun bana

Necati KEÇELİ
İZMİR