Ah be dünya bana hiç yar olmadın,
Aklımda gönlümde huzur koymadın.
Kimi sevsem eller aldı götürdü;
Sen bana sevecek yar bırakmadın…
Ah be dünya yetmedi mi sürünmem
Her gün ceset suretine bürünmem
Elimde dizimde takat kalmadı
Sen benim gözümde fer bırakmadın.
Ah be dünya nerde şimdi o mevsim?
Yaşım gençmiş, hani gençlik hevesim?
Aynada kendimi tanımaz oldum;
Başıma düşmedik kar bırakmadın.
Ah be dünya sürgün sürgün gezdirdin
En sonunda canımdan da bezdirdin
Gurbetin bir günü bir yıla döndü
Esirdim, bir türlü hür bırakmadın.
Ah be dünya bu sevda hiç bitmedi
Neler gördüm, unutmama yetmedi
Söylesem başka dert, sussam başka dert
Ha bire yazdırdın, sır bırakmadın.
Ah be dünya çekilmiyor kederin
Söyle bana nerde en kuytu yerin?
Kaybolsam yok olsam, kimse bulmasa
Erisem yanacak kor bırakmadın.
Ah be dünya, yıldızın var ayın var
Çöllerin var, ağacın var, suyun var
Mustafa’dan geriye bir can kalmış;
Onu da alacak yer bırakmadın.
Mustafa ÖNER (18.04.2016 – Bitlis/Tatvan)
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 11:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Askerde yazdığım şiirlerden “Ah be Dünya” adlı şiirim… (18.04.2016 – Bitlis/Tatvan)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!