Yedi yaşlarındaydım. Evimiz “Adapazarı, Yenicami Mahallesi Kurbanlar Sokağındaydı.
İlk büyük erkek torun olduğum için beni çok seven, hatta üzerime titreyen bir babaannem vardı.
Yıllar önce vefat eden beş amcadan sonra, yaşayan tek erkek evlatları babamdı.
Çocuk denilecek on beş yaşında evlendirilen annem ve ondan iki yaş büyük babam.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta