Ah be ce Şiiri - Hayrettin Taylan

a (h) .be.ce.

ruhun gözünden akan selin artığıydı yakarışın
olmaz vakitlerini yakıyordu gönlümün mecrasında
h’azanların serabındaydı modern algılar çölü

sakiler g’ezerdi yalnızlığımın m’ey’ hoşluğumda
resmini asardı ilginin kalemi ney boşluğumda
gülüşüne damlardı iç gözümün yaşkları
eritirdim kendimden geçişleri
geçişmeli zamanların çekilmesindeydi kader
kederini süzerdi dil-i mecraların
hederine sızardı berrak azizeler
beni aziz kılardı bakışın

yarin ve yarın ıslanmayı özlediğinden
sol bulutuna inerdi sevgi buhurlarım
ıslanırdı vicdanın direği, sızlar dururdu iç’sellik
kaplardı ruhunun kıyısını aşka sinerdi sinem
döşünde düşlerimin sayacı vardı
bir kez beni sayardı
dünyanın dönmesinden fazlaydı etrafında dönüşüm
bir kez daha d’önerdi dünyam

sevişinle bölündü kaderin nefsi
gelişinle emarelerim maviye boyandı
kızıllarına bağlı güllerin bağımlı dikeni oldum
sevdim kanadım
kanadım sevdim
imgesel bir akışın sonunda anlam içre anlamın gözünde kalırdın

metafizik mire serdik kavuşmanın kavuştağını
dilimde sen çalınırken ilimde sen gezerken
başka iklimlerin perilerini ekemezdim tenimin nadaslarına
dokunamazdım ekmeğine aşk yağı süren süslenceye
yakamazdım sevgisine unutulmuş mazimi eken filancayı
vurulamazdım sen aşkın vurgulu ögesiyken silenciye

a (h) .be.ce.

damlalarında ıslandı sevdanın tohumları
her yarim sen yeşerdi
her yarım k’alanda filizlendi ahular
ahlar ile vahlar arasına cüretini serdi Leylalar
eteksiz etiklerin soyut n’akışına işledi Şirinler
umudun çağını yamaladı sözlerine Züleyhalar
şimdi hangi ismimle geleyim sana
aşk ,dinlemez oldu, özlemlerim
aşk, susmaz oldu, susamış sularımda
aşk, bitmez oldu ,bitmeyen sevdamızda