Ah Be Can, Can da Can Gibisin... Şiiri - ...

Ve bin öfkenin nefesi, denizlere dönüşüyordu
Yok olsa………….Yokluğu ateşten gömlek
Var olsa………….Varlığı acıdan süzğeç
Nasıl
Nasıl bir yaşam dalına tutundum
Nefes alsam, yaprağında kuruyordum……..

atıl bey şiirmühteşemgüzellikte....sevgidir değer yargısını önceden tartamıyorki...yüreğinizikutlarım...TEBRİKLER

Yok olsa………….Yokluğu ateşten gömlek
Var olsa………….Varlığı acıdan süzğeç
Nasıl
Nasıl bir yaşam dalına tutundum
Nefes alsam, yaprağında kuruyordum……..

susma hakkım var galiba deyilmi bu dizelerden sonra ne dene bilirki :(( kaleminiz daim olsun.

Çok güzeldi dost..Tebrikler

Sevginin adını özlem koymuştum
Yaşam zincirlerine asılı kalmış
Özlemlerimle konuşuyordum
His perdelerim delinmiş
Bin sancının acıları örüyordu, gönül nefesimi
Sevmek değer vermek ve özelimsin demek
Yürek buzlarının erimesi gibiydi
Anlamlı olanı anlatmak gerekmezdi
Nedense

...şiirinizi tebrik eder saygılarımı sunarım...Mehmet Karlı

Ne yapsam ne etsem olmuyor, anlatamıyordum
Ve bin öfkenin nefesi, denizlere dönüşüyordu
Yok olsa………….Yokluğu ateşten gömlek
Var olsa………….Varlığı acıdan süzğeç
Nasıl
Nasıl bir yaşam dalına tutundum
Nefes alsam, yaprağında kuruyordum……..

harikaydı üsdat kutluyorum saygılarımla

Doğrulara tutunsam, yalanlar yıkıyordu özelimi
Dinmezdi ve terliyordu yaşam, alabildiğine
Gönül sayfamdaki sözlerimle
Ne yapsam ne etsem olmuyor, anlatamıyordum
Ve bin öfkenin nefesi, denizlere dönüşüyordu
Yok olsa………….Yokluğu ateşten gömlek
Var olsa………….Varlığı acıdan süzğeç
Nasıl
Nasıl bir yaşam dalına tutundum
Nefes alsam, yaprağında kuruyordum……..

eyvallah değerli gönül dostu eyvallah güzel bir şiir yüreğine sağlık
selamlarımla
muhabbette daim kal

Yok olsa………….Yokluğu ateşten gömlek
Var olsa………….Varlığı acıdan süzğeç
Nasıl
Nasıl bir yaşam dalına tutundum
Nefes alsam, yaprağında kuruyordum……..



aşk işte bu, sevgi bu işte... Tebrikler Atıl bey güzel bir şiir ama finali daha bir güzel bence...


saygılar

'Duygularla beslenen kareler birer birer açılır
Ağlamaklı gözlere küskün harfler düşer
Gam keser dudak uçlarını
Sonsuz bir boşlukta uçar gibi
Saplanır, asılı kalırız hayat duvarlarına
Ah be can da can gibi can'

Harikaydı Atıl dost. Şiirinizi bütünüyle çok beğendim ama bu dizeler daha çok hoşuma gitti...

Kutlarım kaleminizi ve güzel yüreğinizi...

Sevgi ve saygı ile...

Nasıl
Nasıl bir yaşam dalına tutundum
Nefes alsam, yaprağında kuruyordum……..

zikzak çiziyordu avuçlarımda tırnaklarım, bedenim titriyordu benzim soluk, kahır mı düşmüştü bilmem ortalık toz duman, kaç sevgiyi tatmıştı bu yürek, kaç sevgiyi özleme atmıştı bilmeden yakmıştı, acıyordu durmadan, denizlere salıyordu yalnızlığını, ilk dalga ile geri geliyordu yapışıyordu yalnızlık yakama, kaçıncı merdivenindeydi hatırlamıyorum gecenin, geri dönülmez bir yeriydi belli, hala yalnızlığın koynundayım ya işte delili..

Yüreğinize sağlık, tebrikler.

Zamansız zamanlar insanı alıp götürüyor sefilliğe... Buna rağmen ya hiç gelmeseydi o zaman... Belki daha kötü olurdu. Aslında sevginin değerini bilene vermek belki huzur getirir ama insanın en emin olduğu şey sevdiğini bilmesidir. Bu açıdan bilmese de değerini sevdiğine değer vermek gerek. Farklı düşüncelere götüren bu güzel şiirinizden dolayı sizi kutluyorum Atıl Bey... Kaleminiz daim olsun...