Ah be baba Şiiri - Yusuf Işık 3

AH BE BABA

çocuk gibi
masum ve muhtaç
hınzır hınzır
gülen gözlerle
bakmak için
sağ yanının
sol yanından
habersiz olup
dilinin
felç olması mı
gerekti
ah be baba
ben çocukken
neden yüzün
hep asıktı
gülmüyor
güldürmüyor
sımsıkı sarılıp
canım oğlum
demiyordun
öpmüyordun hiç
canından can
değil miydim yoksa
annemin
her aklıma gelişinde
buğulanıp dolan
kolayca akıveren
gözyaşlarımı
senden mi esirgeyecektim
ama biliyor musun
dün ilk kez
sana ağladım
bir kitabın
bir cümlesinde
aniden
usuma düştün
ve göz damarlarım
salıverdi kendini
ah be baba
nolurdu sanki
o içinde
sakladığını söylediğin
benim kör gözlerimin
bir türlü göremediği
ıssız ve saklı sevgini
dışarı da vursaydın
yaşarken
yetimliği
tattırmasaydın bana
adım gibi biliyorum
toprağa girdiğin
daha ilk geceden
konukluğun bitmeden
anam senden
hesap sorup durdu
karıncalardan önce
o başının etini yedi
payladı durdu seni
değil mi
ama yine de
us albümümde
masum ve
çaresizlik dolu
o çocuk gibi bakan
gözlerin kalmış
bir kerecik
sevgiyle
sarılsaydın da
öyle gitseydin
ne kaybederdin
acelen neydi
yine ölürdün
ah be baba...12.8.2015