Yüreğime artık sığdıramıyorum Acılarımı Dertlerimi
Artık yapamıyorum bu Hasret Öldürüyor yavaş yavaş beni
Bir Volkan gibi taşıp taşıp kendime zarar veriyorum hep
Bitecek birgün deyip kandırmayacağım bundan sonra kendimi
Sonu gelmiyor dertlerin hüzünlerin acıların ne yazıki...
Gecelerimi sorguladım hep her gece bıkmadan usanmadan
Onlar sadece bana hep yoldaş oldular beni anladılar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Onlar bana hep yoldaş oldular...
Ya onlarda olmasa ne yaparız demi?
kaleminizi susturmayın sakına.Mutluluklar diliyorum. Sevgilerimle
Kemal Atmaca
http://www.biryabanci.org/
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta