Kimsesiz kıyılara ağlayan denizim bu aralar,
uzandığım tüm yeminler çıplak gecem gibi,
bir elim kül rengi papatyalar vadisi,
bir elim susuz toprak...
Dilim deli mayın,
yüreğim tutuşamayan ateşin nemi,
ya gölgesine sığanacağım bir gökkuşağı bulun bana,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta