Ah Babam Şiiri - Mutlu Gavcar

Bu sonbahar daha buruk benim için;
Bir o kadar sarımsı, tatsız, tutuklu,
Yüreğime saplandı ölümün paslı kılıcı,
Duruyor karşımda hayatın en girift bilmecesi.
Dallar perişan, yapraklar ıslak,
Kuşlar, sincaplar bile çekilmiş etraftan,
Sular akmaz olmuş koca ırmaktan,
Kaplamış bahçeleri hüznün soğuk pınarı.
Dökülüyor dünya ağacının dizesi, cümlesi, hecesi,
Duruyor karşımda hayatın en girift bilmecesi,
Bulamadım ben çözümünü be babam?!.

Bilebildik mi sağlığında kadrini, değerini?
Arıyoruz gülen gözlerini, alkış tutan ellerini,
Evlatların kaderine bağlamıştı kaderini,
Bu vakitsizce gidişin oldu mu be babam?!.

Anacığım için üzülüp gözyaşı dökerdin,
“Benden önce giderse ne yaparım?” derdin,
Hastalanınca hemen doktora giderdin,
Kimseler şifanı bulamadı be babam?!.

Paranın, vaktin, dostun kıymetini bil,
Her lafa kulak asma; olur olmaza küsme,
Abi, kardeş bulunmaz; ana baba silinmez,
Büyüklerinle selamı sabahı kesme,
Diye nasihatler verirdin.
Sözlerin kulağımıza küpe olsun be babam?!.

Açlığa dayanamaz, çabuk acıkırdın,
Yemeğin, ekmeğin tazesini severdin,
Elin açıktı, lokmanı bölüşürdün,
"Size sağ gözümü veririm." derdin;
Daim olsun ağzının tadı be babam?!..

Burada bizi en çok sen düşünürdün,
Gecikecek olsak telefona sarılırdın,
Biz yorulunca yorulur, üşüyünce üşürdün,
Geceleri hâlâ üstümüzü örterdin,
Şimdi orada üşüyor musun be babam?!..

Evinin eksikleri, ihtiyaçlarıydı derdin,
Kimseye muhtaç olmak istemedin,
Yaz kış çalışıp çabaladın, emek verdin,
Gece yarısı tütüne, orağa giderdin,
Çocukların okusun, büyüsün, isterdin.
Tam üç beş gün sefa sürecekken;
Yaz ortası temmuz sonu hastalanıverdin.
Umutla bekledik hastane kapılarında,
Çırpındık hep iyileşmen için.
Doktorlar denedi her yolu, olmadı;
Zavallı bedenin yenik düştü enfeksiyona,
Yoğun bakım ünitesinde tükendi ömrün.
Söz vermiştim oysa;
Annacığıma, köyümüze, sevenlerine,
Seni sağ salim götüremedim be babam?!.

Bedenin toprak olacak, hatıraların bizim,
Yumuşak yatağında rahat uyu sen babam!..
Bir araya gelmemizdi yıllarca en büyük hayalin,
Bir araya geldik ama sen yoksun be babam?!.

Önceden de yaşanmıştır hicranın nicesi,
Ama bu daha başka, daha ağırı,
Lokman Hekim bile bulamamış dermanı,
Bilen var mı, nasıl diner babasızlığın acısı?!.
Dleğim şudur gayri Yüce Mevla'dan;
Sana rahmetiyle muamele eylesin be babam!..