Âh Azizem! Şiiri - Güçer Kafa

Biliyorum Azizem gönül müşkülü belâ,
Aşka aşık olanın nâmı dünden mübtelâ...

Hakikatin peşinde savruluruz çar naçar,
Aşk deyince güllerin tamamı kızıl açar!

Riyâkardır aynalar güzelin tarifine,
Hicrânı sorma sakın gecenin arifine...

İlmek ilmek çözülür belki zamanın dili,
Çerağın kor nefesi ağlatırken kandili…

Denilmez bir hâldir bu lâkin kolay sezilir,
Ömür boyu yâr için diyâr diyâr gezilir…

Nihayet güller solar, solar o şâd bakışlar!
Mevsimlerin yüreği sevenleri alkışlar…

Emri Hak vâki olup Yusuf da toprak olur,
Züleyhâ’nın elleri kabrinde yaprak olur…

Güz gelende Bayâtî daha bir mahzunlaşır
Kederin güneşiyle yaşlı gözü kamaşır…